Feedback uit de praktijk zorgt voor werkbare systemen

Ik kreeg een uitnodiging voor een themabijeenkomst op het RDM. De eerste bijeenkomst voor alle mensen die op de werf werken. Hogeschool, Albeda maar ook de bedrijven die zich op het RDM terrein gevestigd hebben. Om half 5 parkeer ik mijn auto bij het Dokgebouw. Normaal duurt het even voordat ik mijn auto kwijt kan maar nu is er ruim plaats. De meeste mensen zijn al naar huis of staan op weg daarnaar toe in de file. Alles liever dan een netwerkborrel?

Zo rond 5 uur druppelen de eerste mensen binnen. Gezichten die ik niet ken. Geen docenten, lectoren of onderwijsmanagers. Mijn aandacht wordt getrokken door een man met een trendy bril en een bijzonder jasje. Ik zie hoe hij met gemak mensen opzoekt. Contact maakt. Sprankelende ogen. Een warme hand. John…..

John is mede eigenaar van Ben Roos Dakbedekkingen, een klein succesvol bedrijf dat in 2005 op zoek ging naar nieuwe manieren van dakdekken. Oorzaak voor dat zoeken, was een brand die door het bedrijf veroorzaakt was. Gelukkig geen doden maar dat had makkelijk kunnen gebeuren. Wel een flinke schadepost. Dit wilden ze niet meer meemaken. Stoppen met rennen waardoor de kwaliteit in het gedrang kwam. Pas op de plaats gemaakt. Er ontstond een sense of urgency om aan de toekomst te denken. Een nieuw concept werd in 2005 geboren: dakdekken zonder vuur. Maar een dakdekker zonder open vuur ging niet. Inspiratie opgedaan, allerlei producten bij elkaar gezocht.

Met deze gegevens naar IGGO, een bedrijf dat gespecialiseerd is in bitumineuze dakbanen. Samen naar Italie gevlogen, het daar laten maken. Niet meteen allerlei testbatterijen maar tegen elkaar zeggen: ‘ laten we het nou eens in de praktijk gaan maken.’ John is een praktijkmens. Wil het zien. Het eerste jaar een kleine 1000 vierkante meter mee gemaakt. Heeft een enorm effect gehad op de inhoud van het werk. Andere detailleringen van het werk maar ook Arbo technisch waren de effecten enorm. Geen zware gasflessen meer hoeven sjouwen. Dunner en lichter materiaal. Snellere verwerking waardoor het concurrerend was in de markt. Je kan wel iets ontwikkelen maar als het te duur is, dan kan je het niet verkopen. Deel voor deel aangepakt. Brander kon weg, gasflessen van het dak. TROTS. Eigenlijk zou heel Nederland nu kunnen dakdekken zonder open vuur. Maar het is een erg conservatieve markt. Niet alleen extern maar ook intern. Uitkijken dat je niet de dominee wordt van je eigen concept. Als het even tegenzit, willen zelfs de eigen mensen de gasbrander weer tevoorschijn halen om snel het probleem op te lossen. De bekende weg kiezen. ‘ Maar dat accepteren we niet meer. Willen naar de toekomst er voor zorgen dat we vooruit gaan. Betekent veel praten maar soms ook dwingen. Belangrijk daarbij is het respect van je mensen. Is in de bouw heel belangrijk. Als je zelf niet kan overtuigen dan laat je een vreemde meekomen. Daar komt dan een rapport uit dat we intern bespreken met elkaar. Zorgen dat je jezelf niet dood gaat communiceren want dan komt het niet meer over.’

Ben Roos is een goedlopend bedrijf. Zelfs in deze recessie weten ze nog winst te maken. Bij RDM betrokken in het project Open House. Volgende innovatie is Stichting Roof Update. Bestaande daken gaan updaten, naar een hoger niveau brengen. Water bufferen, daktuinen aanleggen, bomen aanbrengen, zonnepanelen. Alles wat meerwaarde kan leveren op het dak. Samenwerkingspartners gevonden in Joost de Kunststoffen, de Beemstergroep en IGGO als bitumineuze partner. Soms vreemde coalities sluiten. Erkennen dat je het niet alleen kan. Technologische ontwikkelingen vinden niet plaats in je eigen systeem. Heb je anderen voor nodig. Samen leren door vallen en opstaan. Weer proberen. Zo je product ontwikkelen.

John geeft mij zijn kaartje. Geen woorden maar daken. Een echte Rotterdammert. Op Meeuwenplaat geboren als zoon van een havenarbeider. Niet lullen, knallen. Zijn vader zei altijd: “Die last, die je hebt, die moet je sjouwen. Recht overeind blijven staan. Niet buigen.” Tot besluit vertelt hij mij over zijn eigen carrière. Een verlegen knaap die niet gezien werd. LTS gedaan, daarna in de avonduren MTS. Wilde eigenlijk architect worden. Een belangrijk keerpunt in zijn leven kwam toen hij een jaar of 18, 19 jaar oud was. Het hoofdkantoor van ING construeren voor Alberts architecten uit Amsterdam. Maquettes gemaakt van de binnenconstructies. Met 5 andere jongens als leerling tekenaars uitgekozen met een chef tekenaar erbij. Vrijheid krijgen om aan de gang te gaan. Dingen tekenen en daarbij de tijd uit het oog verliezend. Enthousiast en niet te stoppen. Twee belangrijke eigenschappen van John naast zijn pioniersmentaliteit en zijn vermogen om goede mensen om zich heen te verzamelen. Een daarvan komt op ons af. Rob Staets van IGGO. Naast een klant-leverancier relatie, ook partner in innovatie. Zeer met elkaar verbonden. Nieuwe systemen samen ontwikkelen en via Ben Roos in de praktijk toetsen. Feedback uit de praktijk zorgt voor werkbare systemen. Twee heren die pionieren. Uitproberen en niet stoppen. Ontwikkelen en niet opgeven want anders is de ontwikkeling ook weg. ‘Als we naar de maan kunnen, dan kunnen we toch ook een dak ontwikkelen?'