De dag begon met een telefoontje van Vriend E. E is een briljant Denker. Ik ken geen Mens die oorspronkelijker denkt dan of als hij. Een Nieuwdenker. Conceptueel Denker. Razendsnelle Bouwer van Constructen. Hij gaat echter zo snel dat maar weinig mensen hem snappen. “Ik zie dat je het niet snapt, dus gebruik ik wat meer woorden.” Hij praat in schema’s, matrixen en kwadranten. Gebruikt daarbij veel Woorden. En ik verbeeld mij dat ik hem wel kan volgen maar niet snap. Snip en Snap. Want Snip snapt niet wat Snap snapt. En Snap snapt niet wat Snip snapt. Als Snip Snap snapt en Snap snapt Snip,verdwijnt het Snip en Snap begrip.
E en ik begrijpen elkaar, willen elkaar in ieder geval begrijpen. Hij in Schema’s en veel Woorden en ik in Beelden en veel Taal. Met zijn tweeën rekken we de Horizonnen, creëren andere Werkelijkheden voor het Onderwijs, bouwen nieuwe Luchtkastelen omdat in de oude niet te wonen valt. In die van ons ook niet zo, niet omdat het niet kan maar omdat we een Schroom hebben om onze Gedachten in de Wereld te zetten. Zichtbaar zijn voor de Wereld. De Maquis van de Magie. Ondergronds in het Verzet.
Vandaag is hij Verward. En dat hoefde niet aan mij te liggen en hij wil dat graag met mij onderzoeken. E is bang dat ik er vandoor ga met zijn Concepten. In mijn Stukkies, in mijn Trainingen. Ik kreeg meteen Pienebuuk. Betrapt en Onschuldig. Zaad in Vruchtbare Grond.
’s Middags een mooi Boek gelezen waarin ik Zinnen tegenkwam die ik eerder las in een column van Iemand anders. Gestolen of Gestolde Wijsheid? Copyright of right copy? Wat is van wie? ‘s Middags ook een Gesprekje met mijn Literaire Geweten. Hij was bezig met een Verhaaltje voor een Architectenclub. “Maar dat is toch mijn Concept? Ik ben toch de Verhaaltjesschrijver voor Bedrijven?” Een middag vol Achterdocht en Jaloezie. Daar wordt een Mens niet vrolijk van. En ook niet productief. Hele avond gebankiert en gezapt. Gekeken naar P&W. Acteur en Regisseur van Iep gaan niet naar de Première omdat de Producent tegen hun Wil, ruim 10 minuten heeft geschrapt van de film die nu niet meer van hen is. Mijn en Dijn.
Toen ik een jaar of dertien was, werd ik betrapt op winkeldiefstal. Een zoemende parkeermeter gleed zachtjes in mijn losgetornde jaszak en na de kassa werd ik door een soort Derrick in mijn kraag gegrepen. Vluchten kon niet meer. Ik zou niet weten hoe. Betrapt en Schuldig. In een politieauto, een Kever, de Echte, naar het Bureau. Vingerafdrukken, Foto. Neerlands eerste echte Winkeldief. Met de Kever thuisgebracht. Sidderend op de achterbank. Mijn Vader briesend, mijn Moeder huilend. “Ga uit mijn ogen.” “Wat als collega’s van Pap jou gezien hebben?” De volgende dag een stukkie in de Krant. AB te L. Sindsdien loop ik als een Gekruisigde rond in winkels. Armen wijd, niks in de Hand, niks in de Mouw.
Vandaag een dagje meegelopen op de Afdeling Gevonden Voorwerpen. Als Klant en als Beheerder. Wat is van mij en wat is van jou? En dan de Stem van mijn Vader:”Alles wat je met je Ogen dicht ziet, is van jou. “ Gestolde Wijsheid. Of had hij dat ook gepikt?
E en ik begrijpen elkaar, willen elkaar in ieder geval begrijpen. Hij in Schema’s en veel Woorden en ik in Beelden en veel Taal. Met zijn tweeën rekken we de Horizonnen, creëren andere Werkelijkheden voor het Onderwijs, bouwen nieuwe Luchtkastelen omdat in de oude niet te wonen valt. In die van ons ook niet zo, niet omdat het niet kan maar omdat we een Schroom hebben om onze Gedachten in de Wereld te zetten. Zichtbaar zijn voor de Wereld. De Maquis van de Magie. Ondergronds in het Verzet.
Vandaag is hij Verward. En dat hoefde niet aan mij te liggen en hij wil dat graag met mij onderzoeken. E is bang dat ik er vandoor ga met zijn Concepten. In mijn Stukkies, in mijn Trainingen. Ik kreeg meteen Pienebuuk. Betrapt en Onschuldig. Zaad in Vruchtbare Grond.
’s Middags een mooi Boek gelezen waarin ik Zinnen tegenkwam die ik eerder las in een column van Iemand anders. Gestolen of Gestolde Wijsheid? Copyright of right copy? Wat is van wie? ‘s Middags ook een Gesprekje met mijn Literaire Geweten. Hij was bezig met een Verhaaltje voor een Architectenclub. “Maar dat is toch mijn Concept? Ik ben toch de Verhaaltjesschrijver voor Bedrijven?” Een middag vol Achterdocht en Jaloezie. Daar wordt een Mens niet vrolijk van. En ook niet productief. Hele avond gebankiert en gezapt. Gekeken naar P&W. Acteur en Regisseur van Iep gaan niet naar de Première omdat de Producent tegen hun Wil, ruim 10 minuten heeft geschrapt van de film die nu niet meer van hen is. Mijn en Dijn.
Toen ik een jaar of dertien was, werd ik betrapt op winkeldiefstal. Een zoemende parkeermeter gleed zachtjes in mijn losgetornde jaszak en na de kassa werd ik door een soort Derrick in mijn kraag gegrepen. Vluchten kon niet meer. Ik zou niet weten hoe. Betrapt en Schuldig. In een politieauto, een Kever, de Echte, naar het Bureau. Vingerafdrukken, Foto. Neerlands eerste echte Winkeldief. Met de Kever thuisgebracht. Sidderend op de achterbank. Mijn Vader briesend, mijn Moeder huilend. “Ga uit mijn ogen.” “Wat als collega’s van Pap jou gezien hebben?” De volgende dag een stukkie in de Krant. AB te L. Sindsdien loop ik als een Gekruisigde rond in winkels. Armen wijd, niks in de Hand, niks in de Mouw.
Vandaag een dagje meegelopen op de Afdeling Gevonden Voorwerpen. Als Klant en als Beheerder. Wat is van mij en wat is van jou? En dan de Stem van mijn Vader:”Alles wat je met je Ogen dicht ziet, is van jou. “ Gestolde Wijsheid. Of had hij dat ook gepikt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten