Kun je door ontkenning langer leven? Volgens Tineke Vos, psychiater van het Haagse Bronovo, wel. Ze heeft 14 jaar lang onderzoek gedaan naar de kwaliteit van leven bij longkankerpatienten. Het begon met een artikel in een gezaghebbende medisch tijdschrift waarin werd gesteld dat mensen met een ‘fighting spirit’ en mensen die de ellende van hun ziekte ontkenden, langer leefden. Met name dat laatste, verbaasde haar zeer. Verwarde haar. Is het waar dat mensen die ontkennen langer leven, minder angstig, minder moe, minder kortademig en minder depressief zijn? Het werd haar belangrijkste drijfveer om onderzoek te doen. Proberen te doorgronden wat ze niet goed begreep.
Gisteren het lijsttrekkersdebat op 1 Vandaag. Meer een politiek leidersdebat. Alleen Van Geel (CDA) was als lijsttrekker aanwezig. Ik ken de reden niet waarom de partijen hadden besloten om hun politieke voormannen en Kant naar deze bijeenkomst af te vaardigen. Heb daar wel mijn ideeën over maar daar ga ik in dit stuk niet over speculeren. Begrijpen doe ik het niet helemaal.
De kopstukken hadden hun huiswerk goed gedaan. Koppie goed gebruikt. Leuke quotes. Goed uit het hoofd geleerd. Beetje schaken. Verleid de ander op je speelveld te komen…. Bos probeerde het bij de man met het verwarde haar,geen resultaat. Andersom lukte dat Wilders wel:” Pvda is de Partij van de Arabieren”. Bos boos. En die verliet de inhoud. Ging op de man spelen. Razend knap zoals Wilders dat toch iedere keer voor elkaar krijgt. Hij laat zijn tegenstanders struikelen over hun eigen emotie. Volgens Rottenberg later in de DWDD is het tonen van emotie wel ok. Kiezers willen toch ook de primaire reactie zien. Als politiek kopstuk ben je toch ook de leider van het sentiment. Precies daarin is Wilders ijzersterk. Berekenend en rationeler dan een Bos. Hij beheerst de kunst van het ontregelen als geen ander. Hij blaast op, speelt op het sentiment, trekt uit het lood en op het hoogtepunt schuift hij woorden naar binnen die blijven hangen. Marokkaans tuig. Islam.
In de dertiger jaren deed iemand anders dat ook, niet zo ver bij ons vandaan. Ook een raar kapsel. Grote economische problemen, een gedesintegreerd land. Zwellende woorden en op het moment van klaarkomen….. die Juden. Nou, dat mag natuurlijk niet. Dat vergelijken van Wilders met een AH. En natuurlijk zijn er grote verschillen alleen het mechanisme waarmee ze hun politiek bedrijven is hetzelfde. 1 topic, 1 verhaallijn, inzoomen, uitvergroten van beelden, emoties opschudden en scoren met het noemen van de schuldige. Vermijden om op het speelvloer van een Bos te komen. Ontkennen dat er ook andere issues zijn dan de dreiging van de islam. En het is fascinerend om te zien hoe het Wilders iedere keer weer lukt om mensen op zijn speelvloer te krijgen. Zelfs een Pechtold die volgens Wilders groot geworden is door de PVV. Daarvoor was hij gebakken lucht, bestond amper of eigenlijk niet.
Hoe kan het nou dat je iedere keer kunt voorspellen dat een debat op deze manier verloopt? Van een Wilders begrijp ik dat. Hij wint iedere keer en dan ga je niet veranderen. Dus blijven ontkennen van economische en andere sociale vraagstukken. Maar zo’n Bos, zo’n Rutte, waarom vallen ze toch iedere keer zo opvallend in dezelfde valkuil? Iedere keer bereiden ze zich zo fantastisch voor en iedere keer worden ze afgeserveerd. Volgens de Vries, spindoctor van het CDA en Rottenberg, toch ook wel een beetje een demagoog die alleen luistert naar zijn eigen verhaal, komt dat omdat ze constant de inhoud van het debat verlaten en getrokken worden in de beelden van Wilders. Volgens de Vries gaat het nog een stukje verder. TV is volgens hem 80% beeld en slechts 20% inhoud. Pareto bij uitstek. Het beeld belangrijker dan het woord.
Wat misschien ook wel ontkend wordt, is de erkenning, dat er in ieder van ons een kleine Wilders zit:dat kleine misnoegde boze jongetje,verward haar en vileine glimlach,broedend op een plan….
De kunst dat te ontkennen geeft kans op gelukkig leven.
Gisteren het lijsttrekkersdebat op 1 Vandaag. Meer een politiek leidersdebat. Alleen Van Geel (CDA) was als lijsttrekker aanwezig. Ik ken de reden niet waarom de partijen hadden besloten om hun politieke voormannen en Kant naar deze bijeenkomst af te vaardigen. Heb daar wel mijn ideeën over maar daar ga ik in dit stuk niet over speculeren. Begrijpen doe ik het niet helemaal.
De kopstukken hadden hun huiswerk goed gedaan. Koppie goed gebruikt. Leuke quotes. Goed uit het hoofd geleerd. Beetje schaken. Verleid de ander op je speelveld te komen…. Bos probeerde het bij de man met het verwarde haar,geen resultaat. Andersom lukte dat Wilders wel:” Pvda is de Partij van de Arabieren”. Bos boos. En die verliet de inhoud. Ging op de man spelen. Razend knap zoals Wilders dat toch iedere keer voor elkaar krijgt. Hij laat zijn tegenstanders struikelen over hun eigen emotie. Volgens Rottenberg later in de DWDD is het tonen van emotie wel ok. Kiezers willen toch ook de primaire reactie zien. Als politiek kopstuk ben je toch ook de leider van het sentiment. Precies daarin is Wilders ijzersterk. Berekenend en rationeler dan een Bos. Hij beheerst de kunst van het ontregelen als geen ander. Hij blaast op, speelt op het sentiment, trekt uit het lood en op het hoogtepunt schuift hij woorden naar binnen die blijven hangen. Marokkaans tuig. Islam.
In de dertiger jaren deed iemand anders dat ook, niet zo ver bij ons vandaan. Ook een raar kapsel. Grote economische problemen, een gedesintegreerd land. Zwellende woorden en op het moment van klaarkomen….. die Juden. Nou, dat mag natuurlijk niet. Dat vergelijken van Wilders met een AH. En natuurlijk zijn er grote verschillen alleen het mechanisme waarmee ze hun politiek bedrijven is hetzelfde. 1 topic, 1 verhaallijn, inzoomen, uitvergroten van beelden, emoties opschudden en scoren met het noemen van de schuldige. Vermijden om op het speelvloer van een Bos te komen. Ontkennen dat er ook andere issues zijn dan de dreiging van de islam. En het is fascinerend om te zien hoe het Wilders iedere keer weer lukt om mensen op zijn speelvloer te krijgen. Zelfs een Pechtold die volgens Wilders groot geworden is door de PVV. Daarvoor was hij gebakken lucht, bestond amper of eigenlijk niet.
Hoe kan het nou dat je iedere keer kunt voorspellen dat een debat op deze manier verloopt? Van een Wilders begrijp ik dat. Hij wint iedere keer en dan ga je niet veranderen. Dus blijven ontkennen van economische en andere sociale vraagstukken. Maar zo’n Bos, zo’n Rutte, waarom vallen ze toch iedere keer zo opvallend in dezelfde valkuil? Iedere keer bereiden ze zich zo fantastisch voor en iedere keer worden ze afgeserveerd. Volgens de Vries, spindoctor van het CDA en Rottenberg, toch ook wel een beetje een demagoog die alleen luistert naar zijn eigen verhaal, komt dat omdat ze constant de inhoud van het debat verlaten en getrokken worden in de beelden van Wilders. Volgens de Vries gaat het nog een stukje verder. TV is volgens hem 80% beeld en slechts 20% inhoud. Pareto bij uitstek. Het beeld belangrijker dan het woord.
Wat misschien ook wel ontkend wordt, is de erkenning, dat er in ieder van ons een kleine Wilders zit:dat kleine misnoegde boze jongetje,verward haar en vileine glimlach,broedend op een plan….
De kunst dat te ontkennen geeft kans op gelukkig leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten